از طریق طرح ها ، نقاشی ها و نقاشی های قبلی دیده نشده ، مارک کوزینس مستندساز برای پیوند با واقعی Orson Welles - یک هنرمند تجسمی که کمتر کسی می دانست در درون بازیگر و فیلمساز بدنام زندگی می کند ، سفر عجیبی انجام می دهد.
کارگردان اسکاتلندی مارک کوزینز به دلیل ورود راحت به کارها شناخته نمی شود. بدون تعهد این ، بعد از همه ، مردی است که مستند 15 ساعته The Story of Film: A Odyssey را در سال 2011 ساخته است.
این تعهد که تکرار شده است - اگر نه به طول ، پس از آن در عمق - در Eyes Of Orson Welles ، تلاش او در زمان خواب ، شبیه وسواس برای کشف یک هنرمند تجسمی که او معتقد است در قلب Orson Welles بود ، عموم مردم بیشتر آشنا هستند. با.
پسرخاله ها درباره و صحبت نمی کنند ، او از طریق نامه عشق بسیار شخصی طولانی که روایت صدای او را ایجاد می کند با او صحبت می کند. صمیمیت شگفت آور ، بی نظمی است. مانند گوش دادن به تماس تلفنی یک دوست داشتنی ، شنیدن مکالمه فقط به معنای دو گوش بود. یا خواندن حروف به معنای دو مجموعه چشم بود. بروشور اسکاتلندی صاف و نرم ، پسر عموی اسکاتلند موفق به اغوا کردن است - شما و شما احساس می کنید ، به نوعی ، حتی در مرگ ، موضوع اوست.
اورسون و بیشتر زندگی خود را نقاشی ، ترسیم و ترسیم کرد و فقط از نه سالگی شروع کرد ، گرچه بخش اعظم تولید او ناتمام بود ، یا به نظر می رسید حالتهای جزئی مختلفی از اتمام آن وجود دارد. پسرعموها شکافها را پر می کنند ، خطوط ضخیم را روی آنهایی که باریک و جزئی باقی مانده اند ، ردیابی می کنند.
او عکسهای قدیمی ، کلیپ های فیلم ، مصاحبه ها و دفترچه خاطرات ویدیویی را با هم تراز کردن مراحل و در ایرلند ، اسپانیا ، مراکش ، پاریس و آریزونا می آمیزد. و بازیگر و Wells کارگردان هر دو به عنوان پسوند از ، محصولات ، زندگی خود را به عنوان یک هنرمند ارائه شده است. این یک استدلال قانع کننده است ، که بتدریج ساخته شده است. یک خط مشخص بین طرح های ذغال سنگ وی ، نقاشی های واضح و اجراهای روی صفحه نمایش کاملاً تحقق یافته است. مقیاس و دامنه دید خلاق و در جلوی چشم شما در طول فیلم شکوفا می شود.
برای مستندی درباره مردی که بیش از 30 سال پیش درگذشت ، این فیلم ارتباطی غافلگیرکننده و ناخوشایند امروزی دارد ، با آنکه کوزین ها مقاومت و از فاشیسم را در طول زندگی خود توصیف می کنند. دشوار نیست تصور کنید که Orson Welles هنرمند ، مرد ، سال 20 چه چیزی را ساخته است.
بدون شک لحظاتی وجود دارد که احساسات عمیق و حتی ناامیدکننده را تحریک می کنید. سکانسی که در آن کوزینز پاسخی خیالی (خیالی) از اورسون و می نویسد به او گرایش می یابد و با نفس پشت سر می گذارد. اما شما می توانید این لحظه ها یک پسر عموزه با شور و شوق غیر اخلاقی را ببخشید - مهم نیست که به دلیل کودتای وی در تأمین ثروت از هنر غیب از جوانترین دختر و ، بیتریس. این همان احساسی است که انگار می بینید Orson Welles دوباره با چشمانی تازه و سپاسگزار مشاهده می کنید.
درباره این سایت